Ergospirometrijski test za određivanje direktne potrošnje kiseonika izvodi se pomoću maske, aparatom-gasnim analizatorom, metodom udah po udah, gde se kontinuirano prate brojni parametri, kao što su: srčana frekvencija, frekvencija disanja, ventilacija, potrošnja kiseonika, produkcija ugljen dioksida, respiratorni koeficijent, kiseonički puls, maksimalna potrošnja kiseonika-relativna i apsolutna, i brojni drugi, naravno i monitoring EKG-a u toku trajanja testa. Ovaj test može da se izvodi na različitim ergometrima, koji su specifični za različite sportove, npr.veslački, plivački, kajakaški ergometar, bicikl ergometar, Tredmil – pokretna traka za trčanje (na kojoj trkači rade test), koja je i najveća. Pre izvođenja testa vrši se provera zdravstvenog stanja, koja se sastoji iz prethodno pobrojanog: laboratorijskih analiza (kompletna krvna slika, biohemijske analize krvi), antropometrijskih merenja, EKG-a u miru, fizikalnog pregleda po sistemima, merenja krvnog pritiska i pulsa, spirometrije. Pripreme za test fizičkog opterećenja: zalepe se elektrode, te se na njih prikače kablovi koji su spojeni sa aparatom, da bi se tokom testa na monitoru pratio rad srca. Na grudima je postavljen i transmiter koji meri puls, a preko svega je mrežica koja drži sve da na neki način bude fiksirano i da bi zapis bio bolji. Nakon ovoga ostalo je povezati i masku za disanje koja je povezana sa aparatom. U zavisnosti od sporta kojim se osoba bavi i procene njene kondicije, lekari će odrediti brzinu i nagib sa koga počinje trčanje. Kada se završi test, beleži se maksimalni dostignuti puls (max HR) i odmah zatim biva izmeren pritisak.
